In 1952 vestigde W.A. Moonen zich in ‘s-Hertogenbosch als uroloog, hoewel de chirurgen aldaar twijfelden of er wel voldoende emplooi zou zijn voor een uroloog, er was immers al een uroloog in Brabant! De hele afdeling moest worden opgebouwd. Zo was de eerste resectoscoop, een instrument dat gebruikt wordt bij prostaat en blaasoperaties via de plasbuis, een gebruikt exemplaar opgestuurd door W.F. Leadbetter uit Boston. Moonen studeerde Geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij specialiseerde zich in de heelkunde in Leiden bij W.F. Suermondt. Vervolgens werkte hij bij J.A. Weijtlandt in Amsterdam, J. Cibert in Lyon, R. Couvelaire in Parijs en W.F. Leadbetter in Boston om zich verder te bekwamen in de Urologie.
Moonen was zeer inventief en altijd bezig met nieuwe ideeën en nieuwe technieken. Belangrijke speerpunten waren urinedeviaties en incontinentieoperaties. De eerste neurostimulator werd begin jaren zeventig in ‘s-Hertogenbosch geïmplanteerd, Een ander speerpunt was de kinderurologie. De opleiding urologie in het Groot Ziekengasthuis in ’s-Hertogenbosch begon in 1954 toen W.A. Moonen opleidingsbevoegdheid kreeg. In 1964 werd Moonen benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de urologie aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen. Hij bleef echter ook een deel van de week werkzaam in ‘s-Hertogenbosch. R.A. Janknegt, die werd opgeleid in het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam tot chirurg en zich vervolgens specialiseerde tot uroloog in ‘s-Hertogenbosch, nam een deel van de praktijk over.
In 1973 werd L.M.H. Schreinemachers de derde uroloog in de maatschap. Hij werd opgeleid tot chirurg in het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen. L.M.H. Schreinemachers volgde zijn specialisatie tot uroloog in ‘s-Hertogenbosch en bleef daar ook werken. Zijn aandacht ging met name uit naar de endourologie. De praktijk werd uitgebreid in het Willem-Alexander Ziekenhuis en met een polikliniek in Oss. In 1977 nam R.A. Janknegt de opleiding van W.A. Moonen over. A.J. Smans, ook opgeleid in ‘s-Hertogenbosch, kwam als vierde uroloog en ging vooral werken in Oss. In 1982 beëindigde W.A. Moonen zijn praktijk in ‘s-Hertogenbosch en werd opgevolgd door J.W. Hoekstra.
In 1987 werd RA. Janknegt benoemd als hoogleraar in Maastricht en vertrok hij uit Den Bosch. Hij werd opgevolgd door A.P.M. van der Meijden. De opleiding werd overgenomen door L.M.H. Schreinemachers. In 1992 werd de opleiding, die tot die tijd met Nijmegen was verzorgd verder voortgezet met Utrecht.
In 1996 nam J.W. Hoekstra, opgeleid in Rotterdam, de opleiding over en werd de maatschap uitgebreid met J.J. Bade. In 2001 ging L.M.H. Schreinemachers met pensioen en werd hij opgevolgd door H.P Beerlage. A.A.M. de Vylder, kinderuroloog, werd aangetrokken om de oude liefde van zowel W.A. Moonen als J.W. Hoekstra op eigentijdse wijze nieuw leven in te blazen.
De ziekenhuizen in ‘s-Hertogenbosch fuseerden tot het Jeroen Bosch Ziekenhuis. De urologen van de locaties Groot Ziekengasthuis en Carolus besloten om op 1 juli 2006 één maatschap te vormen. J.W. Hoekstra en A.P.M. van der Meijden gingen met pensioen en werden opgevolgd door E.S.S. van den Aker en J.R. Oddens. H.P. Beerlage nam de opleiding over en B.Ph. Schrier, C.A.H.M. Kerckhoffs en R.A. Schipper versterkten de maatschap vanuit de locatie Carolus. A.J. Smans verliet de maatschap om te associëren met de urologen uit Veghel. C.A.H.M. Kerckhoffs ging op 1 mei 2008 met pensioen en werd opgevolgd door P. van Migem.
In juni 2018 werd opnieuw een uroloog uit Den Bosch benoemd tot hoogleraar. H.P Beerlage werd benoemd tot hoogleraar en hoofd van de afdeling van het Amsterdam Universitair Medisch Centrum, locatie AMC. Ook J.R. Oddens besloot om zijn carrière in het Amtserdam UMC voort te zetten. S. van der Meer en R.P.F.W. Wijn kwamen in hun plaats. Een maand eerder was de vakgroep al uitgebreid met een 8e uroloog, F. Vandercruysse. In de vakgroep is sprake van functiedifferentiatie, waarbij de urologie in de volle breedte wordt uitgevoerd. De laparoscopie, robotchirurgie, kinderurologie, urethrachirurgie, Mannenkliniek en Male Sling zijn speerpunten waarmee de maatschap ook een prominente plaats in Nederland heeft verworven. Nog steeds vinden daardoor, net als in de tijd van W.A. Moonen, patiënten uit heel Nederland de weg naar ’s-Hertogenbosch waarmee de cirkel rond is.
